nessuno dei due (a) (determinativo) | geen van beide (a) (determinativo) |
nessuno dei due (o) (pron. poss. - cose) | geen van beiden (o) (pron. poss. - cose) |
nessuno dei due (o) (pron. poss. - persone) | geen van beide (o) (pron. poss. - persone) |
nessuno dei due (o) (pron. poss. - persone) | geen van beiden (o) (pron. poss. - persone) |
nessuno dei due (o) (pron. poss. - cose) | geen van beide (o) (pron. poss. - cose) |